Redder in Nood - De Maagd backstage

Als de rode gordijnen opengaan voor een ‘verrassende theaterbeleving’, besef je niet dat die term backstage een heel andere lading kan hebben. Een voorstelling ‘draaien’ betekent dat alle radertjes van de molen (artiesten, decors, licht, geluid, kleedkamers, beveiliging, personeel, marketing, tickets, etc. etc.) perfect in elkaar moeten passen. Er hoeft maar iets mis te gaan, of …

Wodka, asiel, vleermuizen
En inderdaad in de drie decennia dat De Maagd theater is kreeg ze weleens te maken met verrassende situaties. Het publiek merkt er meestal niets van. Want, heb jij die ene violist na de pauze gemist bij die opera met toporkest? De Rus was in de pauze even de stad in gegaan, op zoek naar wodka, en kwam terug toen de bus met het gezelschap al lang vertrokken was. Extra spannend was het toen er in een trailer de verkeerde productie bleek te zitten, terwijl die van ons net in Den Bosch was aangekomen. Of, die keer dat de hoofdrolspeler en zijn stand-in beiden dachten dat ze die avond vrij waren ... Het kwam steeds vlak voor aanvang toch goed, zodat het doek op tijd open ging. Een andere uitdaging was The Titanic van de BOV die pas tien minuten voor aanvang wilde kantelen, maar het wél deed op het moment suprême!

Misschien heb je wél gemerkt dat die ene Zuid-Afrikaanse show veel minder artiesten had dan beloofd. Dat kan kloppen, want onderweg naar De Maagd was de helft van de cast de tournee ontvlucht om in ons land asiel aan te vragen!
Wie er ook weleens roet in het eten willen gooien, zijn vleermuizen. Ze komen niet vaak naar beneden, dus was het extra bijzonder dat ze dat juist wel deden bij Die Fledermaus! En River Dance-koor Anúna stak het die andere keer maar op de sonarhoogte van hun Keltische zang. Het overkwam Sara Kroos ook een keer wat haar in 2014 inspireerde tot het filmpje dat je hieronder ziet (ondersteboven zoals vleermuizen hangen).

Redder in nood
“We zaten soms met doeken achter de vleermuizen aan, om ze buiten te krijgen’, vertelt Cor. Zij stond in 1990 voor een van de grootste uitdagingen: De Maagd gruisvrij en brandschoon krijgen na de enorme verbouwing Van Kerk tot Theater. “Het was geen doen: iedere morgen was ik mijn stofzuiger kwijt en mijn emmers werden door de bouwlui gebruikt om op te zitten. We moesten werksters uit Sint Willebrord halen om alles op tijd schoon te krijgen. Maar het lukte en zelfs de toiletten hadden we van extra luxe voorzien, speciaal voor het koninklijk bezoek. En toen Prinses Margriet de opening deed, zaten wij als genodigden fier in de zaal. Het was prachtig!”

Cor was 17 jaar lang ‘de moeder van De Maagd’. Ze zorgde met haar team niet alleen elke morgen voor stralende zalen, foyers en kleedkamers, zij was het ook die de brandweer belde toen het water na hevige regenval vanuit de Potterstraat De Maagd binnenliep. Ook zag ze de dozen toiletpapier voorbijdrijven toen de leiding bevroren was. “Maar, we hebben ook heel veel gelachen. Zoals die keer dat we de kleedkamer van Jos Brink schoonmaakten en zijn grote Cinderella pruiken even pasten. Net op dat moment stapte Jos Brink zelf (boos) binnen …”
Toen Cor in 2007 De Maagd verruilde voor haar pensioen, kreeg ze een groots afscheid en een interview op de voorpagina.